1947-1948

Daar het echter veel afbreuk zou doen aan de onderlinge strijd tussen de twee elftallen, indien beide elftallen in dezelfde klasse zouden moeten spelen, werd aan de KNVB verzocht het 1ste elftal van VIVOO in de 2de klasse KNVB afd. Brabant te laten uitkomen. Dit verzoek werd toegekend. De competitie 1947-1948 begonnen we met 2 elftallen. Het tweede seizoen (1947-1948) werd er een huurovereenkomst van 5 jaar ondertekend tussen VIVOO en de heer J.P.A. Backx. Deze overeenkomst was voor het huren van het terrein aan de Bergsestraat en kostte VIVOO toen ƒ 50,- per jaar. De contributie bedroeg voor senioren ƒ 0,75 per maand, junioren ƒ 0,25 per maand en donateurs minimaal ƒ 2,50 per jaar.

Op korte termijn is dit veld in orde gebracht. Aan de achterkant tegen het bos stonden nog de stoppels van de lupinen en de rest was niets anders dan een puinenveld. Ook het aflijnen moest nog steeds gebeuren met zand.

Om verdwaalde ballen tegen te houden moesten er vangnetten komen. De palen kregen we van Tiest Nelen. Hij ging dan zelf mee het bos in en tekende de bomen aan. Wij konden die dan omzagen en uitrooien. D. Buermans zorgde voor oud kippengaas en de vangnetten verschenen. Ook waren we toe aan nieuwe goals en D. Buermans kon heel goedkoop nieuwe (oude) balken kopen op het vliegveld. Zo hebben we daar gevoetbald tot het plan ontstond om een nieuw veld aan te leggen.

Op 18 juni 1947 tijdens een ledenvergadering in het café van C. Goossens verklaarde Kees Luijks zich bereid om op dinsdag en vrijdag de spelers te trainen. Dit was maar van korte duur, omdat de opkomst van de spelers erg slecht was. Bovendien was het VIVOO eindelijk gelukt om in het bezit te komen van voetbalshirts. Voor het 1ste elftal waren dit blauw/witte shirts en voor het 2de elftal wit/rode shirts.

Het 1ste elftal werd 7de van de 8 en het 2de werd laatste in de competitie van 1947-1948. Het kwam toen voor dat sommige spelers twee wedstrijden op één dag moesten spelen, eerst met het 2de uit en dan op de fiets terug om met het 1ste mee te doen.

1948-1949 Er kwam een nieuw competitiejaar 1948-1949 en opnieuw meldde C. Luijks zich bereid om de trainingen op zich te nemen, nadat dit vorig jaar de mist was ingelopen. Het veld werd 10 meter naar achteren verplaatst en er kwam een nieuwe omheining en beplanting rond het veld.

We begonnen de competitie met 2 seniorenelftallen en voor het eerst met een juniorenelftal, dat uitkwam in de B-klasse. De competitie werd een drama. Het 1ste eindigde op de laatste plaats en moest degradatie-wedstrijden spelen tegen RKFC 3 en Dosko 4. VIVOO kan het niet bolwerken in deze degradatie-competitie en daalt af naar de 3de klasse. Tijdens een algemene ledenvergadering blijkt dit te danken aan: a) de snelheid b) het uithoudingsvermogen

Het 2de elftal bezette toen de zevende plaats, terwijl de junioren een goede start maken met een tweede positie.

1949-1950 Het bestuur was toch wel geschrokken van deze resultaten en kwam tot de conclusie dat er nog te weinig spelers waren voor twee elftallen en daarom werd besloten om maar met één seniorenelftal de nieuwe competitie in te gaan. Dat het bestuur dit goed had gezien, bleek op het einde van de competitie. Het 1ste elftal werd ongeslagen kampioen. Op 20 maart 1950 werd dit kampioenschap behaald tegen Rimboe 2. De uitslag werd 2-1 en beide doelpunten werden gemaakt door C. Willemse.

Door het behalen van het kampioenschap moest VIVOO promotiewedstrijden gaan spelen tegen Heense Molen, KIK uit Steenbergen en Meto 2. De eerste wedstrijd was VIVOO – Meto 2, welke met 8-1 werd gewonnen. Meto heeft zich in de loop van deze competitie teruggetrokken i.v.m. een uitzichtloze positie. De overige uitslagen waren: KIK-VIVOO 3-5; VIVOO Heense Molen 3-2; Heense Molen-VIVOO 3-1; VIVOO-KIK 5-2. Hierdoor promoveren VIVOO en Heense Molen naar de 2de klasse. Het elftal wordt dan gehuldigd.

1950-1951 Weer moed gekregen, werd begonnen met 2 elftallen. Het 1ste elftal stond na acht wedstrijden aan de leiding met 13 punten, gevolgd door Halsteren 2 en Rimboe met 12 punten.

Opnieuw werd er een trainer aangesteld en wel een marechaussee van het vliegveld. De moeilijkheid was wie de trainer zou gaan halen van het vliegveld. Na veel praten was P. Otto bereid de trainer met de fiets op te halen. De spelers waren na de eerste training erg tevreden. De tweede week kon de trainer onmogelijk komen. De derde week had hij wacht. De vierde week moest hij een wedstrijd spelen. Wat de volgende weken reden van verhindering was, is men nooit te weten gekomen. Uiteindelijk eindigde het 1ste op de vierde plaats en het 2de op de vijfde plaats.

Ook de junioren behaalden in hun twee competitiejaren een eerste plaats. Het behalen van dit kampioenschap is een spannende aangelegenheid geweest, want de beslissing wie er kampioen zou worden, hing af van de wedstrijd VIVOO-RKFC. Door 2 goals van Pietje van Gastel en 2 van Toine Aarts kon de kampioensvlag voor de tweede maal omhoog in Huijbergen.

1951-1952 Op zondag 22 juli om half negen wordt een H. Mis opgedragen uit dankbaarheid voor het 5-jarig bestaan van VIVOO. Ter gelegenheid hiervan wordt er in december een feestavondje gehouden. Het resultaat na 5 jaar VIVOO is dat de vereniging 41 seniorleden en 17 junior- en aspirantleden telt, 2 kampioenschappen en 1 degradatie heeft meegemaakt en ƒ 17,50 in kas heeft.

1952-1953 1952 wordt het jaar van het zoeken naar een trainer, maar dit zoeken mislukt keer op keer. Tevens krijgt VIVOO de beschikking over de oude Noordkerk, om hierin te gaan trainen. Ondanks de goede bedoelingen van het bestuur en de spelers wordt dit seizoen het seizoen van de degradatie naar de 3de klasse, terwijl het 2de eindigt op een gedeelde 3de plaats.

1953-1954 Na de degradatie gaat VIVOO met 1 elftal de competitie in en wel met 18 spelende leden. Dit leverde aan het begin enige moeilijkheden op, omdat er steeds 7 spelers in overschot waren. Halverwege de competitie staat VIVOO bovenaan op de ranglijst. Er wordt weer enthousiast gevoetbald en de leden geven het terrein een goede opknapbeurt. De goals worden geverfd en het veld wordt afgemaakt met palen en draad. De blauwe duivels kunnen het net niet bolwerken tot het einde van de competitie en worden voorbij gestreefd door Grenswachters, waardoor VIVOO toch nog op een eervolle 2de plaats eindigt.

1955 - 1974

Helaas zijn de officiële stukken 1955-1973 zoekgeraakt. Bij informatie bij voormalige bestuursleden en VIVOO-leden is gebleken dat er in deze periode geen noemenswaardige feiten gebeurd zijn. Over deze tijd kunnen we dus niets vertellen en we zullen deze periode dus moeten overslaan

1973-1974 VIVOO KAMPIOEN!! Het seizoen 1973-1974 zal een mijlpaal zijn in de historie van VIVOO. Dit dankzij het goede werk van met name trainer Frans Rijpers en hulptrainer broeder C. Traa. Frans heeft meteen het eerste seizoen als hoofdtrainer al succes. Dit zal voor een groot deel te danken zijn aan de hoeveelheid dribbeltechniek die Frans op de trainingen ten beste gaf, want als er iemand bij VIVOO dribbelen kon, dan was het Frans wel. Met een onnavolgbaar aantal keren de bal rakend kon hij in volle sprint het veld over. het kampioenschap werd behaald in de inhaalwedstrijd tegen MOC IV. De duur van de wedstrijd was maar 10 minuten en zo werd gestart op de 35ste minuut in de 2de helft met als scheidsrechter de heer J.D. Stuijts. Het bleef 0-0 en zo werd VIVOO na 24 jaar op 30 april om 12:00 uur kampioen op het sportpark in Huijbergen en bereikte de 2de klasse. Opmerkelijk is de topscoorder nl. M. Brocatus met maar liefst 37 doelpunten. Van de 27 wedstrijden won VIVOO er 20, verloor er 5 en speelde er 2 gelijk. Met 87 doelpunten voor en 22 tegen was het kampioenschap een duidelijke zaak.

Ook werd dit jaar gestart met uitbreiding van de kleedlokalen en werden de eerste lichtmasten geplaatst. Deze eerste lichten waren drie lampen van oud-voorzitter F. Aarts en met een verlengsnoer over de weg ging men stroom halen bij de fam. Schenk.

1974-1975 Het volgende seizoen zal veel minder verlopen dan de meesten gehoopt hadden na het fantastische verloop van het vorig jaar. Helaas, na een 1-jarig verblijf in de 2de klasse zal VIVOO toch weer terug moeten naar de 3de klasse.

Maar ook in het bestuur loopt het mis. Voorzitter Joop de Boe treedt af en met hem ook de andere bestuursleden om zo een geheel nieuw bestuur de kans te geven deze taken over te nemen. Het nieuwe bestuur ziet er dan als volgt uit: Voorzitter: Piet van Gastel Secretaris: Louis v.d. Eijnden penningmeester: broeder C. Traa bestuursleden: M. Waber A. Voermans De stemming van het voorzitterschap was 31 voor en 3 tegen. Joop de Boe blijft echter ere-voorzitter op voorstel van de nieuwe voorzitter Piet van Gastel.

De afbouw van de kleedlokalen gaat nog steeds moeizaam en vooral zeer langzaam. Er moet voortdurend beroep gedaan worden op de leden om te komen helpen. Een lichtpuntje in de vereniging dit jaar is dat de jeugd glorieus kampioen wordt o.l.v. Jan Meesters in de A2-klasse.

Ook vindt er nog een trainerswisseling plaats. De heer Frans Rijpers gaat weg, doordat hij ’s zondags niet altijd aanwezig kon zijn en het bestuur besluit daardoor een nieuwe trainer aan te stellen zodat de heer Joop van de Palm in zijn plaats komt. Deze wordt later in de vereniging bekend als de “Zwarte Panter”, en wie kent niet zijn uitdrukking: “Ik maak renpaardjes van jullie.” Toch is het niet de conditietraining, maar vooral de fabelachtige traptechniek die de trainer beheerst, belangrijk bij hem. En zo hebben we dan ook ‘uren’ op de keeper staan schieten.

1975-1976 Dit seizoen (met 193 leden) heeft dan toch weer een kleine opleving met ten eerste het toch eindelijk klaarkomen van de kleedlokalen, maar vooral met twee kampioenschappen, nl. voor de VIVOO-girls en de C-junioren, deze onder leiding van Piet de Vries.

Wat betreft de bestuursperikelen valt dit jaar te melden dat broeder C. Traa de vereniging verlaat door een verhuizing, de heer A. Voermans neemt zijn taak over als penningmeester en Jan Meesters wordt bestuurslid. De heer Eric van Damme neemt de functie van broeder C. Traa over in de redactie van het VIVOO boekje. Verder stopt Jan van Wijk met het toto-bureau en neemt C. Verbraak dit over.

Het bestuur heeft moeten besluiten niet lander dan eind mei 1976 (152 leden) gebruik te maken van de diensten van de trainer Joop van de Palm. De vereniging kan nl. niet aan zijn financiële eisen voldoen en Joop toont hiervoor volledig begrip. Hij vertrekt met als aandenken een zilveren pen. Joop de Boe wordt de nieuwe trainer en start het seizoen 1976-1977.

1977-1978 Dit jaar gaat er ook een brief naar de gemeente voor een aanvraag voor een kantine. Dit mede omdat de heer Goossens te kennen had gegeven zijn café annex clubhuis te stoppen op 31 december. De gemeente en met name de heer Bekkers zijn erg enthousiast en geven hun volle medewerking. De start van de bouw zal echter nog lang uitblijven.

In dit seizoen valt er niet veel meer te melden, behalve dat de veteranen als VIVOO 4 verdergaan.

1978-1979 In dit seizoen (138 leden) volgt er toch weer een trainerswisseling, omdat Joop de Boe stopt wegens een aanbieding bij de Lepelstraatse Boys. Machiel van de Meeberg wordt aangesteld als nieuwe trainer/speler. Na een loopbaan als keeper bij achtereenvolgens NSV, MVV, RBC, Oudemolen komt Chiel bij VIVOO terecht.

Na de gebruikelijke krachtige termen van “een kampioenschap zit er wel in”, blijft deze toch uit en eindigt VIVOO als 6de in de 301. Chiel van de Meeberg vond het na 1 jaar ook weer welletjes en wordt opgevolgd door Jo van Loon, die ook weer start met de nodige ambities voor het seizoen …

1979-1980 Wederom vinden er bestuurswisselingen plaats. VIVOO schijnt in een diep dal te zitten. de trainingen worden minimaal bezocht en Jo van Loon beperkt de trainingen op zijn eigen houtje tot eenmaal per week, hoewel hij aangesteld en betaald werd voor meerdere trainingen per week.

Inmiddels hebben de dames een eigen trainer, nl. de heer A. de Groen. Dit heeft al direct resultaat, want de VIVOO-girls worden kampioen en promoveren naar de 1ste klasse west.

Jo van Loon stapt na 1 jaar weer op wegens gezondheidsredenen en weer staat VIVOO zonder trainer. Voorzitter P. van Agtmaal grijpt in en stelt Jan Pijnen aan als trainer, wat, naar later zou blijken, een goede keuze was.

 1980-1981

De kans om uit de 3de klasse te komen krijgt VIVOO al direct na het eerste jaar. VIVOO ‘pakt’ nl. de 3de periode en zal een promotiewedstrijd moeten spelen tegen WDS op het Alliance-terrein. Deze promotiewedstrijd tegen WDS is er zo een, waar alles tegen zit. VIVOO staat dan ook na 10 minuten al achter. Een bal wordt door de linkerspits van WDS uit een onmogelijke hoek ingeschoten. Via paal en onderkant lat ketst hij binnen. Na deze vroege goal volgt er nog een: 2-0. VIVOO kan nog wel iets terugdoen via een afstandsschot van kees Mathijssen, maar verliest toch met 2-1. De dames degraderen na 1 jaar 1ste klas terug naar de 2de klasse west. Ook krijgen ze een nieuwe trainer, nl. Gerald de Waal, die dit met ‘verve’ vijf jaar volhoudt.

Eindelijk wordt er met de bouw van de kantine gestart. Deze wordt gebouwd onder WSW-verband. De start van de bouw is 19 augustus 1980 en de opening zal op 1 januari 1982 zijn.

1 januari 1982 Dat burgemeester Ed van Dommelen kan voetballen, zal niet iedereen weten. We hebben daar een voortreffelijk bewijs van gezien, nl. door hemzelf.

Dit was bij de opening van de nieuwe kantine. Briljante geesten hadden uitgedokterd dat ze hem maar eens een bal door het deurgat moesten laten schieten. Dit gat was voor de gelegenheid dichtgeplakt met blauw/wit papier (dat soort waar ze op de basisschool de boel mee volplakken als de juf of meneer jarig is). Enfin, op 1 januari moest het dan toch eindelijk maar eens gebeuren. In de praktijd gebeuren officiële zaken pas na de officieuze, dus ook in Huijbergen. We zagen ze binnenkomen, de vroegkomers. Via de achterdeur (wat eigenlijk de voordeur is, want deze bevindt zich het dichtst bij de poort) werden ze binnengelaten. Zich hun te vroege aanwezigheid terdege realiserend, stonden de wethouders en de burgemeester quasi geïnteresseerd omhoog te kijken, de eersten niet onderdoend voor de andere.

De sportjournalisten hadden dit verschijnsel al snel getypeerd als: te-ver-naar-buiten-draaiende-punt-van-de-slack(=schoen). Door deze verkeerde technische houding van de edelachtbare voet kon dat gebeuren. Door de bal dichter bij te leggen werd tijdig zeer verstandig ingezien dat dit een betere oplossing was dan de burgemeester een spoedcursus ‘balschieten’ of ‘gericht balschieten’ of de cursus ‘geen bok … uh… deur schieten’ te geven. Men kon zien, de man werd hier zichtbaar opgelucht van.

Toen de bal dan ook op pakweg een metertje of twee weg lag van de bewuste opening, schoot hij pardoes een bres in de blauwe strook papier, die toch zo liefdevol was aangelegd, maar ja … Hiermee was wel de opening van de kantine een feit.

1982-1983 In dit seizoen namen veel oudere spelers afscheid van het 1ste, zij gingen in lagere elftallen spelen. De ‘lege’ plaatsen werden ingevuld door jongere spelers, die in ruime getale voorradig zijn d.m.v. eigen kweek, maar ook door terugkeer van een aantal van die jongeren naar VIVOO.

De selectie wordt dan zo groot, dat ook het 2de elftal zeer sterk voor de dag komt. Het 2de wint dan ook de meeste wedstrijden met zeer grote cijfers, zodat de 100-puntengrens in competitie-verband ook gepasseerd wordt. Dit gebeurde in de wedstrijd VIVOO 2-Val Aan 2. VIVOO heeft dan 102 doelpunten voor en 10 tegen. VIVOO 2 staat het hele seizoen samen met Dosko 8 ongeslagen aan de leiding zodat uiteindelijk een beslissingswedstrijd de kampioen aan moet wijzen. O.l.v. scheidsrechter van de Bergh viel VIVOO bijna de volle 90 minuten aan. Eén uitval van Dosko 8 was echter voldoende. Het constante aanvallen van VIVOO leverde niet meer op dan het raken van paal en lat. 1-0 bleef het, ondanks de penalty. Deze werd gespeeld bij vv ODIO te Ossendrecht.

1983-1984 Na 1 jaar met elkaar wennen, start VIVOO 1 zeer sterk. De eerste periode gaat nog verloren tegen WVV (wel of niet spelen), maar de tweede periode haalt VIVOO bij Rimboe, die op dat moment nog geen thuiswedstrijd verloren had. VIVOO won met 1-0 door een strafschop, die door Jan Dankers werd genomen.

Tijdens deze competitie krijgen de spelers door toedoen van het clubblad ook bijnamen, welke ook bij de supporters bekend raken. Deze namen zijn ontsproten uit het brein van een onbekende wedstrijdverslaggever onder de naam ‘spitss’.

Dankzij ieders inspanning kreeg VIVOO op 30 april 1984 een directe promotie. Deze wedstrijd werd tegen Lepelstraatse Boys (2-1) gespeeld. Eindelijk na 11 jaar weer een promotiefeest. Ook VIVOO 3 wordt dit jaar kampioen en samen worden ze gehuldigd. Met paard en wagen ging men door het dorp met als uiteindelijke doel de raadszaal van het gemeentehuis. Daar werd onder diverse redevoeringen en ‘interrupties’ het seizoen nog eens ‘overgedaan’. De voorzitter benut dit feest en pleit nog eens voor een tweede veld, maar helaas, Burgemeester en Wethouders zien dit nog niet zo zitten.

1984-1985 VIVOO draait het eerste jaar in de 2de klasse redelijk mee. Vooral voor de winterstop, daarna valt VIVOO iets terug.

Dit seizoen speelt VIVOO op het sportpark van Ste. Marie, wegens het opnieuw inzaaien van het hoofdveld.

Jan Pijnen verlaat VIVOO na vijf jaren dienst als trainer. Roger Withagen wordt als nieuwe trainer aangesteld voor seizoen ’85-’86, waarin het 40-jarig jubileum gevierd wordt.

Over de periode 1985 tot en met heden is nog geen informatie beschikbaar